11 maart 2008

De boekenweek is een geschenk voor de ouderenmarketing

Want zo'n week de aandacht vestigen op ouder worden is goed voor de verandering van de mindset bij de gemiddelde marketeer. Hij of zij die bij ouderen meteen denkt aan zieke of zwakke bejaarden in polyesterjurk achter de geraniums komt op geheel andere gedachten. Iets waar ik mezelf als (ouderen)marketeer al jaren voor inspan. De moderne oudere is geen oude bejaarde. De boekenweek stelt het 'moderne ouder worden' aan de kaak en het 'waarom' wij anders ouder worden dan vroeger. Gisteravond zag ik Bernlef bij de Wereld Draait Door met droge ogen verkondigen dat hij zich in zijn hart nog 36 voelt. "Je bent zo jong als je je zelf voelt". Typerend...

Bernlef schreeft het boekenweekgeschenk over hoe het voelt om eenzaam te zijn. Hij baseerde zijn boek op het verhaal over de pianoman. Renate Dorrestein schreeft dit jaar het boekenweekessay. Het essay spreekt mij persoonlijk het meest aan. Renate, met bouwjaar 1954 zelf één van die babyboomers, stelt zichzelf en anderen de vraag waarom wij het vertikken op de traditionele manier oud te worden.


"WAAROM VERTIKKEN WIJ HET OM OP DE TRADITIONELE MANIER OUD TE WORDEN?Die vraag stelt Renate Dorrestein, de schrijver van het Boekenweekessay. Als geen ander weet zij feilloos de maatschappelijke tendensen te fileren. Te beginnen met het gedrag van de ouderen of de TOEKOMSTIGE ouderen zelf. Want zo meteen zijn de babyboomers aan de beurt. De mensen die van harte meezongen met Koot & De Bie … ‘Ouwe lullen moeten weg, ouwe lullen moeten weg, ouwe lullenmoeten weg, ouwe lullen staan alleen maar in de weg.’'

Geen opmerkingen: