En die toekomst betekent niet dat zij heel bewust bezig zijn met mogelijke gebreken. Zij zoeken vooral een plek waar zij samen, midden in de samenleving een gezond en actief leven kunnen leiden. Dat stelt Judy Schriener in een artikel over babyboomers en wonen.
“We’re the Woodstock generation. Our houses must be designed to fit healthy, active lifestyles; the needs of the elderly and disabled plus those of our kids and grandkids, too. We’re the first generation willing to pay for environmental building. We want to make things better for everyone.”
Judy stelt wat ik zelf ook heb ervaren. 3 jaar geleden was er nauwelijks voedingsbodem voor babyboomergericht denken over wonen. Het besef dringt steeds verder door en de artikelen verschijnen dagelijks in kranten, tijdschriften en online. Niet zo gek. In Judy's geval gaat het om 25% van de Amerikaanse populatie, in mijn en het Nederlandse geval overstijgen we nu al de 30%. Bijna een derde deel van de Nederlanders behoort tot de babyboomgeneratie.
Judy deelt een aantal bevindingen uit haar onderzoek: (hou haar weblog in de gaten, want er komt een boek aan)
- Veel babyboomers willen helemaal niet met pensioen. Integendeel. Zij nemen een andere baan, starten een bedrijf op of storten zich in het vrijwilligerswerk.
- Veel babyboomers willen in de stad of centraal in het dorp blijven wonen, dichtbij wegen en openbaar vervoer. 60 procent van de babyboomers die verhuizen blijven in hun eigen land.
- Er is een duidelijke trend waarneembaar dat mensen hun oude dag doorbrengen in hun eigen huis. In plaats van verhuizen blijven zij in hun eigen woning en passen die aan aan hun nieuwe woonwensen.
- Een groeiend aantal (wat vooral voor Amerika geldt) aan universiteiten gelieerde wooncomplexen belooft een rijke culturele en intelectuele woonomgeving.
- Ook in opkomst: woonvormen voor mensen met bepaalde interesses en achtergronden (muziek, theater, vissen of fitness).
Die laatste twee zien we nog niet in Nederland. Al zijn ook hier unversiteiten die levenslang leren promoten. Hoogleraren en onderzoekers blijven ook na hun pensioen aan de universiteit verbonden en oud-studenten keren na een werkend leven terug in de collegebanken of het onderzoeksinstituut.
Tot slot sluit Judy af met een tip voor uitgevers op dit vlak. Babyboomers moeten volgens haar niet worden getypeerd aan de hand van leeftijd. Judy promoot, net als ikzelf doe 'levensstijl' als segmentatiekenmerk. "People in their 60s with kids are different from those with grandchildren. And single mothers of similar age are different from empty-nesters. It’s not a homogenous group."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten